Choć niezachwianie wierzą w Imperatora Ludzkości i jego marzenie o ludzkiej jedności ucieleśnionej w Imperium Człowieka, Żelaznoręcy wierzą również, że ludzkie ciało jest słabe i łatwo ulega zepsuciu, i starają się zastąpić swoje organiczne ciała bardziej „czystymi” bionicznymi substytutami, naśladując w ten sposób wiarę Cult Mechanicus Adeptus Mechanicus.

Żelaznoręcy narodzili się jako X Legion Kosmicznych Marines, stworzony przez Imperatora, by nieść jego światło dawno zaginionym ludzkim koloniom rozsianym po gwiazdach. Słynący z dumy, zimnej brutalności i bezlitosności w walce, Żelaznoręcy byli jednymi z najpotężniejszych i najsłynniejszych legionów kosmicznych marines Wielkiej Krucjaty.

Byli młotem, który roztrzaskał niezliczonych wrogów podczas misji Imperatora, mającej na celu wyzwolenie ludzkości z mroków Starej Nocy. Ich prymasem był Ferrus Manus, wojowniczy i bezkompromisowy watażka oraz niezrównany kowal broni, od którego X Legion wziął swoją nazwę i którego rozkazy były dla nich nienaruszalnym prawem.

Kiedy po raz pierwszy wybuchła Herezja Horusa i pogrążyła nowonarodzone Imperium w wojnie domowej obejmującej całą galaktykę, Legion Żelaznej Dłoni znajdował się zbyt daleko od Terry, by interweniować bezpośrednio w kulminacyjnej bitwie konfliktu. Ich Primarch Ferrus Manus był wściekły z powodu słabości tych Legionów, które uległy Chaosowi, zwłaszcza jego najbliższego brata wśród primarchów, Fulgrima z Dzieci Imperatora, a także z powodu własnej niezdolności do stawienia czoła Zdrajcom. Ferrus Manus zebrał swoich najbardziej doświadczonych Astartes i wyruszył do systemu Isstvan.

Podczas masakry w miejscu zrzutu na Isstvanie V legiony Żelaznej Dłoni, Kruczej Gwardii i Salamandry wpadły w zasadzkę zdrajców dowodzonych przez Horusa, a choć trzy lojalistyczne legiony walczyły z niezwykłym męstwem, sam Ferrus Manus zginął, ścięty przez Daemonblade Slaaneshi Fulgrima, które ten odnalazł na świecie ksenosów Laeran.

Żelazne Dłonie zostały pokonane zarówno przez własną pychę, jak i ostrze Zdrajcy, i zapłaciły za to wysoką cenę, brutalnie zabijając swojego prymarchę i niemal paraliżując swoją siłę. Choć pozostali jako jeden z „Rozbitych Legionów”, zimna furia gorzkiej zemsty Żelaznych Dłoni miała później zostać zapisana w gwiazdach. Choć Zdrajcy ogłosili śmierć swego prymarchy na pustkowiach Isstvan V, obecna Kapituła Żelaznej Dłoni nie zgadza się z tym, gdyż ciało prymarchy nigdy nie zostało odnalezione. Przez ponad 10 000 lat terrańscy synowie Ferrusa Manusa podsycali płonącą nienawiść, czerpiąc siłę z niewyczerpanej studni gniewu w oczekiwaniu na powrót utraconego prymarchy.